In het stadje Sahuarita, in de woestijn ten zuiden van Tucson, ligt een uniek museum; het Titan II Missile Museum. Tijdens de koude oorlog stonden in de Verenigde Staten 54 intercontinentale Titanraketten met kernkoppen opgesteld, waarvan achttien in de omgeving van Tucson. Op scherp, zodat binnen een minuut een kernraket afgevuurd kon worden. Om de raketten te beschermen tegen een atoomaanval stonden deze onder de grond opgesteld in enorme silo’s. Het SALT verdrag van 1973 eisde dat deze raketten werden ontmanteld en gesloopt. Behalve dan deze silo in Arizona, waar je de commandobunker en de enige overgebleven Titan II raket, uiteraard zonder atoomkop, nog kan bezichtigen.
Meer lezen: De ultieme Roadtrip Westkust USA
Titan Two Missile Museum
Van buitenaf lijkt het complex niet heel indrukwekkend. Maar dan zetten we een veiligheidshelm op, openen een aantal loodzware deuren in de metersdikke wanden van gewapend beton, en dalen de vijfenvijftig treden af naar de silo. Via een smalle tunnel komen we uit bij het Launch Control Center, de ondergrondse commandoruimte. Toentertijd high-tech, maar nu, 25 jaar later, met zwaar gedateerde apparatuur.
De gids, in de actieve tijd van het complex hier zelf werkzaam geweest, vertelt ons hoe na een ‘order to launch’ twee personen gelijktijdig een sleutel moesten omdraaien om de grootste operationele nucleaire raket van de Verenigde Staten de lucht in te sturen. Het complex was ruim 20 jaar lang 24 uur per dag operationeel, zoals we eerder in de introductievideo leerden. Op commando van de president kon de allesverwoestende raket binnen 58 seconden gelanceerd worden en met bijna 25.000 kilometer per uur in 30 minuten zijn doel aan de andere kant van de wereld bereiken.
Er waren maar vier mensen nodig om de zaak draaiende te houden, twee in actieve dienst, twee in rust. Niemand mocht ooit alleen zijn, om elkaar ten alle tijde in de gaten te houden. Ook voor het lanceren van de raket vanuit de controlekamer waren maar twee personen nodig. Na een telefoontje van de president werden de tonnen wegende silodeuren geopend en werd een code – uit Washington afkomstig – ingevoerd op een paneel. Vervolgens konden drie knoppen gekozen worden, drie targets, doelen die nog steeds geheim zijn. Als laatste handeling dienden twee sleutels simultaan omgedraaid te worden, zo ver uit elkaar dat het nooit door één persoon gedaan kon worden.
Een van Amerika’s meest geheime plaatsen
De gids vraagt om twee vrijwilligers “to launch the missile” en voor het activeren van het Titan II missile launch system. Twee personen nemen plaats achter het controlepaneel en draaien tegelijkertijd de sleutels om. Een sirene gaat af, op het controlepaneel blinkt een lampje, de raket is afgevuurd. Een perfecte gesimuleerde lancering van een nucleaire raket en een volledige blik op wat de bemanning twintig jaar geleden meegemaakt zou hebben, zou de raket ooit afgevuurd zijn.
We lopen verder naar de 31 meter hoge en ruim 122.000 kilo zware Titan II. Met uitzondering van de nu verwijderde kernkop is alles in de 46 meter diepe silo nog hetzelfde als toen. In 1982 werd de silo gedeactiveerd en de raket ontmanteld. Alle operationele Titan II silo’s in het hele land werden gesloopt, met uitzondering van deze. In overeenstemming met de VS / USSR afspraken zijn de deuren van de silo deels opengeschoven en permanent geblokkeerd, is de kernkop verwijderd en is er geen brandstof aanwezig. Hierdoor is het massa-vernietigingswapen niet enkel onschadelijk gemaakt, maar kan dit via satellieten ook constant gecontroleerd worden.
Wat ooit een van Amerika’s meest geheime plaatsen was, werd gebruikt door de Verenigde Staten om een nucleaire oorlog af te schrikken. Zelfs al zou de VS getroffen zijn door een kernbom, dan zou deze Titian II nog afgevuurd kunnen worden. Aangezien Rusland (een van de drie veronderstelde, want nog steeds geheime, doelen) waarschijnlijk hetzelfde kon, is er nooit een bevel tot lancering is gekomen. Is door of ondanks deze wapens de wereldvrede gewaarborgd?
Of je de koude oorlog interessant vindt of niet, een bezoek aan het Titan II Missile Museum is uniek en indrukwekkend. Het is de enige plek ter wereld waar een –ontmantelde– Titanraket en het bijbehorende ondergrondse complex te zien zijn. Het is een archiefstuk van het verleden, een overblijfsel van de Koude Oorlog, en biedt een gedurfde en directe blik in de politiek van een ander tijdperk. Maar aan de andere kant zie je mannen die poseren bij een massa-vernietigingswapen, gidsen die trots rondlopen, bezoekers die met één vinger een massavernietigingswapen mogen aansturen. Je staat er naast een kernbom met 650 keer de kracht van de bom op Hiroshima. „Het einde van de wereld was hier begonnen”, zo zeggen ze in het museum.
Ook een Roadtrip maken door Noord-Amerika? Lees over de ultieme Roadtrip Westkust USA.
1 comment
[…] in de woestijn ten zuiden van Tucson. Een uniek en een tikje bizar museum, dat dan weer wel; het Titan II Missile Museum. Tijdens de koude oorlog stonden in de Verenigde Staten intercontinentale Titanraketten met […]